همیشه دیدن آلبوم عکسهای قدیمی یه حس و حال خاصی به آدم میده. دیدن عکس آدمهایی که ظاهرشون

با اون چیزی که تو عکس می بینی زمین تا آسمون با اونی که الان هستن تفاوت داره. تفاوت ظاهرشون اون چیزی

هست که از تو عکس میشه فهمید، ولی تفاوتهای درونیشون رو نه. هر وقت عکسهای گذشته رو می بینم ناخودآگاه

فضولیم درباره جوونیه آدمهایی که الان سن و سالی ازشون گذشته گل می کنه. اینکه چه چیزهایی تو سرشون بوده

و چه کارهایی کردن. چه مسائلی داشتن و چه دغدغه هایی. اصلا دغدغه ای داشتن؟ حتما. مگه میشه یه چیزائی

تو زندگی آدم از یه چیزای دیگه ای مهمتر نباشه. مگه میشه آدم یه کسائی رو بیشتر از یه کسای دیگه ای دوست

نداشته باشه. مگه میشه آدم انجام یه سری از کارها رو به انجام یه سری دیگه از کارها ترجیح نده. همیشه دنبال

این ندونسته ها از جوونهای قدیم بودم. جوونهایی که الان هر کدوم شاید واسه خودشون یه جوون دم بخت دارن.

جوونی که درک خیلی از دغدغه های اون براشون سخته. جوونی که الان بعضی از رفتارا و کارهاش واسه اونها عجیب

و شاید مایوس کننده هست.

رک بگم دوست داشتم جوونی کردن جوونهای قدیم رو می دیدم. شاید اون موقع می تونستم با جوونی کردن جوونهای

الان مقایسه کنم و به یه چیزهایی پی ببرم. شاید بگید علم پیشرفت کرده و تکنولوژی با سرعت باد جلو رفته و هزار و یک

چیز دیگه تو جامعه تغییر کرده ولی با همه این حرفها، مطمئن باشید تو کشور ما خیلی چیزها هنوز دغدغه مشترک نسلهای

قدیم و جدید باقی مونده. شاید موضوعاتی که دیگه به اونها نشه گفت دغدغه، بلکه باید هر کدومشون رو زخم های عمیقی

نامید که دیگه به داشتن این زخمها عادت کردیم.

برام خیلی جالبه بدونم بابای من و یا بابای بابام وقتی 24سالشون بوده کجای زندگیشون بودن و من کجام. چی براشون تو

زندگی در درجه اول اهمیت قرار داشته؟ چی تو سن و سال من دغدغشون محسوب میشده؟ جامعه و اتفاقات درونش

چقدر براشون مهم بوده ؟ مسائل اجتماعی و سیاسی و اقتصادی جامعشون، مردم اطرافشون و مسولان کشورشون و

خیلی چیزهای دیگه چقدر براشون مهم بوده؟ چقدر مسائلی که الان واسه من توی این سن مهمه واسشون مهم بوده؟

و سوالهای بسیاری از این دست... که شاید بعضیش رو بشه با سوال کردن و گیر دادن متوجه شد ولی مطمئنا خیلی هاش

رو هیچ وقت نمیشه فهمید و دلیل این هیچگاه نفهمیدن ها همان گذر از نسلی به نسل دیگر در یک جامعه است. گذری که

گمان می کنم قسمت زیادی از مشکلات جوانان امروز به آن بر میگردد.

نمی دونم چرا هر وقت عکسهای قدیمی رو می بینم این افکار از تو ذهنم رژه میره. افکاری که هیچ وقت به یه جای درست

و درمونی هم ختم نمیشه.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: